Κίνηση για μια απεργιακή 8 Μάρτη: "Δεν μας φοβίζουν

Φωτορεπορτάζ από τη σύσκεψή μας στο Ρομάντσο στις 4 Φλεβάρη.

Οργανώνουμε την απεργιακή 8 Μάρτη!

Οι γυναίκες στην πρώτη γραμμή των αγώνων!

...................................................................................................................................................................

«Δεν μας φοβίζουν, μας φοβούνται!». Αυτό ήταν το κεντρικό μήνυμα της σύσκεψης που κάλεσε η “Κίνηση για την απεργιακή 8 Μάρτη” την Τρίτη 4 Φλεβάρη στον Πολυχώρο Ρομάντσο για την οργάνωση της φετινής Παγκόσμιας Ημέρας Γυναικών. Με τα συνδικάτα μπροστά και τις γυναίκες στην πρώτη γραμμή, η Κίνηση δίνει όλες της τις δυνάμεις για μια μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση στις 8 Μάρτη, με συγκέντρωση στις 12 το μεσημέρι στην πλατεία Κλαυθμώνος και πορεία στο Σύνταγμα.

Τη σύσκεψη άνοιξαν η Αργυρή Ερωτοκρίτου, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων στο νοσοκομείο Γεννηματάς, η Βασιλική Χριστοπούλου, πρόεδρος του Συλλόγου Δανειζόμενου Προσωπικού Τραπεζικού Τομέα, η Παναγιώτα Ζιντίλη, φοιτήτρια στο Πάντειο και η Μαρία Χαρχαρίδου, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων στο νοσοκομείο Γεννηματάς.

Μαζική ήταν η συμμετοχή εργαζόμενων και νεολαίας από πολλούς χώρους και γειτονιές.

Η αναγνώριση για την πρωτοβουλία της Κίνησης να μετατραπεί η περσινή 8 Μάρτη για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε απεργία ήταν μεγάλη. Όλες οι τοποθετήσεις παραδέχονταν ότι άνοιξε δρόμους στο γυναικείο και το εργατικό κίνημα και δίνει τώρα αυτοπεποίθηση σε όλες τις μάχες ενάντια στις σεξιστικές επιθέσεις της κυβέρνησης της ΝΔ.

«Η σημερινή σύσκεψη έχει στόχο την οργάνωση μιας μαζικής εργατικής αντικυβερνητικής 8 Μάρτη», είπε η Ζαννέτα Λυσικάτου, αντιπρόεδρος του Συλλόγου Εργαζόμενων στο Νοσοκομείο Άγιος Σάββας που συντόνισε τη συζήτηση, «Συμμετέχω στο ΔΣ ενός Σωματείου, στο οποίο η πλειοψηφία είναι γυναίκες. Για μας η περσινή απεργιακή κινητοποίηση ήταν η κλιμάκωση της απεργίας διαρκείας των συμβασιούχων καθαριστριών με αίτημα τη μόνιμη και σταθερή δουλειά. Φέτος που κλείνουν 110 χρόνια από την καθιέρωση της 8 Μάρτη σαν ημέρα πάλης των γυναικών, έχοντας ως παρακαταθήκη την περσινή απεργία αλλά και μια σεξιστική κυβέρνηση απέναντί μας να παλέψουμε, μπορούμε να οργανώσουμε μια ακόμα πιο μεγάλη κινητοποίηση».

Η σύσκεψη κατέληξε σε ένα μεγάλο πρόγραμμα εκδηλώσεων, εξορμήσεων, αφισοκολλήσεων και ενημερώσεων σε εργατικούς χώρους, σχολές, σχολεία και γειτονιές για τις 8 Μάρτη, με κρίσιμο ενδιάμεσο σταθμό την πανεργατική απεργία ΕΚΑ-ΑΔΕΔΥ στις 18 Φλεβάρη ενάντια στο νέο ασφαλιστικό σφαγείο.

Μαζική ήταν η συμμετοχή εργαζόμενων και νεολαίας από πολλούς χώρους και γειτονιές.

Το πάνελ της σύσκεψης. Από αριστερά: Βασιλική Χριστοπούλου, πρόεδρος του Συλλόγου Δανειζόμενου Προσωπικού Τραπεζικού Τομέα, Παναγιώτα Ζιντίλη, φοιτήτρια στο Πάντειο, Αργυρή Ερωτοκρίτου, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων στο νοσοκομείο Γεννηματάς, Ζαννέτα Λυσικάτου, αντιπρόεδρος του Συλλόγου Εργαζόμενων στο Νοσοκομείο Άγιος Σάββας και Μαρία Χαρχαρίδου, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων στο νοσοκομείο Γεννηματάς

Αργυρή Ερωτοκρίτου: «Ο μόνος που κερδίζει από το σεξισμό είναι το σύστημα που γεννά το σεξισμό».

«Η φετινή 8 Μάρτη έχει να συμπυκνώσει πολλές μάχες ενάντια στις επιθέσεις της κυβέρνησης της ΝΔ», ξεκίνησε η Αργυρή Ερωτοκρίτου, «Είναι μια κυβέρνηση σεξιστική που έχει βάλει στο στόχαστρο τα δικαιώματα των γυναικών».

«Ετοιμάζεται για ένα νέο ασφαλιστικό, βάζει χέρι στο κοινωνικό κράτος», συνέχισε, «Ξέρουμε τι σημαίνει το κλείσιμο των δημόσιων δομών. Το ίδιο ισχύει με το χτύπημα των βρεφονηπιακών σταθμών, με τις απολύσεις των ελαστικά εργαζόμενων, η πλειοψηφία των οποίων είναι γυναίκες. Η κατάργηση των ΣΣΕ είναι επίθεση στις γυναίκες σε ότι αφορά τις γονεϊκές άδειες, τις άδειες μητρότητας, τα επιδόματα. Είναι συνολικά μια πολιτική που θέλει να φορτώσει τα βάρη της αναπαραγωγής της εργατικής τάξης πάνω στις πλάτες της εργατικής οικογένειας και περισσότερο στις γυναίκες της εργατικής τάξης».

«Όλες αυτές οι επιθέσεις χρειάζονται το ιδεολογικό περίβλημα του σεξισμού για να περάσουν», τόνισε στη συνέχεια, «Το είδαμε με τις αφίσες στο ΜΕΤΡΟ ενάντια στις εκτρώσεις. Τους έπιασε ο πόνος ότι είναι πολλές οι εκτρώσεις, στην πραγματικότητα πρόκειται για επίθεση στο αν μια γυναίκα μπορεί να καθορίζει το σώμα της. Πάνε να βάλουν χέρι σε μια κατάκτηση δεκαετιών. Η ίδια κυβέρνηση που κλαίει για τα αγέννητα παιδιά, πνίγει δεκάδες παιδιά στο Αιγαίο και τα αφήνει στα στρατόπεδα. Την ίδια ώρα με τις πολιτικές της σπρώχνει γυναίκες να πετάνε τα παιδιά τους από τον πέμπτο και να αυτοκτονούν μαζί γιατί δεν υπάρχουν οι δομές να τις στηρίξουν».

Κλείνοντας αναφέρθηκε στη σημασία της απεργιακής 8 Μάρτη: «Η περσινή 8 Μάρτη ήταν φοβερή επιτυχία. Αγκαλιάστηκε από δεκάδες σωματεία και έφτασε να αναγκάσει τις ομοσπονδίες και συνομοσπονδίες να καλέσουν στην απεργία. Ήταν ένα τεράστιο πολιτικό γεγονός. Φέτος είμαστε σε ακόμα καλύτερη θέση. Κερδίσαμε ότι η πάλη ενάντια στην καταπίεση, η πάλη για τη γυναικεία ισότητα είναι μάχη των σωματείων μας. Όπως παλεύουν για τους μισθούς και τις προσλήψεις, μπορούν να τσακίσουν την ανισότητα. Οι γυναικείες διεκδικήσεις είναι υπόθεση του εργατικού κινήματος. Είναι μάχες που έχουμε να τις δώσουμε από κοινού άντρες και γυναίκες της εργατικής τάξης. Όχι οι γυναίκες ενάντια στους άντρες, αλλά μαζί ενάντια στα αφεντικά. Ο μόνος που κερδίζει από το σεξισμό είναι το σύστημα που γεννά το σεξισμό».

Παναγιώτα Ζιντίλη: «Δεν χωράνε οι σεξιστικές απόψεις στα αμφιθέατρα. Σηκώνουμε ανάστημα και απαντάμε, θα αλλάξουμε αυτές τις απόψεις, δεν τις ανεχόμαστε»

«Από το σχολείο που σε εκπαιδεύει πώς να είσαι γυναίκα μέχρι το πανεπιστήμιο που μπήκε πρώτο στο στόχαστρο της κυβέρνησης, έχουμε πολλές μάχες να δώσουμε», είπε ξεκινώντας η Παναγιώτα Ζιντίλη. «Θέλουν μια παιδεία συρρικνωμένη, μια παιδεία για την ελίτ, ένα πανεπιστήμιο για την αγορά που θα χωρά τους ιδιώτες αλλά όχι εμάς».

«Ταυτόχρονα μιλάνε για επιδόματα στις νέες γυναίκες που γεννούν», συνέχισε, «Πρόκειται για ξεκάθαρη πολιτική τοποθέτηση για το ποιος είναι ο ρόλος της γυναίκας και μάλιστα με χρονοπλαίσια. Και βέβαια μιλάνε για τις Ελληνίδες, αν είσαι γυναίκα πρόσφυγας στη Μόρια δεν τους νοιάζει. Αυτή η επίθεση έβγαλε τη νεολαία στο προσκήνιο. Είχαμε για δυο μήνες φοιτητικές καταλήψεις και διαδηλώσεις. Και δεν θα σταματήσουμε μέχρι να τα πάρουν όλα πίσω, να δώσουν λεφτά για τις ανάγκες μας και τα δικαιώματά μας».

Στη συνέχεια μίλησε για το περιεχόμενο της εκπαίδευσης: «Είναι τραγικό στο τμήμα Ψυχολογίας η τρανς ταυτότητα να περιγράφεται ακόμα ως μορφή ψυχοπαθολογίας. Για χρόνια υπήρχε ως ασθένεια η γυναικεία υστερία. Για χρόνια η κλειτορίδα δεν υπήρχε στο χάρτη του ανθρώπινου σώματος. Μια επιστήμη ποτέ δεν είναι αντικειμενική και ανεξάρτητη από το σύστημα. Είναι καθήκον μας να την κρίνουμε, δεν θα την αναπαράγουμε σαν ρομπότ. Μπαίνουμε μπροστά στο αντισεξιστικό κίνημα, όπως με τη δολοφονία του Ζακ και της Ελένης Τοπαλούδη. Δεν χωράνε οι σεξιστικές απόψεις στα αμφιθέατρα. Σηκώνουμε ανάστημα και απαντάμε, θα αλλάξουμε αυτές τις απόψεις, δεν τις ανεχόμαστε».

Και έκλεισε με τις γυναίκες πρόσφυγες: «Οι γυναίκες για τις οποίες παλεύουμε είναι και οι γυναίκες πρόσφυγες, αυτές που βγήκαν τις τελευταίες μέρες στους δρόμους και διαδηλωναν με πλακάτ που έλεγαν “ελευθερία”. Οι γυναίκες αυτές κατάφεραν να ξεφύγουν από τον πόλεμο και κατέληξαν στη χώρα μας κλεισμένες σε φυλακές. Εμείς τις θέλουμε στις πόλεις μας, στα πανεπιστήμια, γιατί χωράμε όλες και όλοι».

Μαρία Χαρχαρίδου: «Μας φοβήθηκαν. Αλλά εμείς δεν τους φοβόμαστε. Θα τους κοιτάξουμε στα ίσια, θα παλέψουμε δυνατά και αποφασιστικά και θα πάρουμε όσα μας χρωστάνε».

«Πέρσι τέτοιο καιρό, στο ΓΣ της ΑΔΕΔΥ, όταν προσπαθούσαμε να διαβάσουμε το ψήφισμα για την απεργιακή 8 Μάρτη, με το ζόρι μου επέτρεψαν να μιλήσω», ξεκίνησε την ομιλία της η Μαρία Χαρχαρίδου. «Τελικά τα καταφέραμε, βγήκε δίωρη στάση, συνδέθηκε άμεσα η διεκδίκηση των δικαιωμάτων των γυναικών με τα αιτήματα του συνδικαλιστικού και του εργατικού κινήματος. Φέτος, στο συνέδριο της ΑΔΕΔΥ οι τοποθετήσεις που αναφέρονταν στην περσινή απεργιακή 8 Μάρτη, που μιλούσαν για τα δικαιώματα των γυναικών και τι πρέπει να κάνουμε για να πάρουμε πίσω όσα μας έκλεψαν, ήταν πολλές. Αυτή είναι μια τεράστια διαφορά».

«Πάνω σε αυτή την επιτυχία πατάμε για μια απεργία ακόμα μεγαλύτερη από την περσινή και απέναντι σε μια νέα κυβέρνηση με πολύ σκληρές επιθέσεις σε όλα τα επίπεδα», συνέχισε, «Δεν έχει μεγάλες διαφορές από τον Τραμπ. Με το να βάλει Πρόεδρο της Δημοκρατίας γυναίκα, δεν μπορεί να κρύψει πόσο πολύ χτυπά την καθημερινότητα των γυναικών και όλης της εργατικής τάξης».

«Όλα συνδέονται, πχ με το αίτημα για προσλήψεις», τόνισε, «Σκεφτείτε ότι αν μια γυναίκα έχει την ατυχία να βιαστεί Παρασκευή βράδυ, δεν θα υπάρχει ιατροδικαστής να την εξετάσει. Θα πρέπει να μείνει άπλυτη μέχρι τη Δευτέρα ή να πάει σε ένα εφημερεύον νοσοκομείο που όλοι ξέρουμε την κατάσταση που επικρατεί και πόσο εμείς δεν μπορούμε να ασχοληθούμε με το σεβασμό που πρέπει σε αυτή την περίπτωση. Χρειαζόμαστε προσλήψεις, δομές πρόνοιας».

Και έκλεισε με την οργάνωση της 8 Μάρτη: «Να οργανώσουμε ανοιχτές συζητήσεις στους χώρους και τις γειτονιές. Πέρσι το ξεκινήσαμε με αφορμή το βιβλίο “Η πάλη για την απελευθέρωση των γυναικών” της Μαρίας Στύλλου. Φέτος να φέρουμε αυτή τη συζήτηση σε ακόμα περισσότερους χώρους. Να πάρουμε ψηφίσματα από σωματεία και συνδικάτα. Για ένα πιο δυνατό ταρακούνημα από πέρσι. Έτσι εξηγείται η επιθετικότητα από την κυβέρνηση της ΝΔ. Μας φοβήθηκαν. Αλλά εμείς δεν τους φοβόμαστε. Θα τους κοιτάξουμε στα ίσια, θα παλέψουμε δυνατά και αποφασιστικά και θα πάρουμε όσα μας χρωστάνε».

Βασιλική Χριστοπούλου: «Θέλω να δω μια 8 Μάρτη με τη γροθιά υψωμένη»

«Εκπληκτική» χαρακτήρισε την περσινή απεργιακή 8 Μάρτη η Βασιλική Χριστοπούλου, ξεκινώντας την ομιλία της. «Είχε μαζικότητα και παλμό, ήταν ίσως η καλύτερη απεργιακή κινητοποίηση που είχε γίνει τα τελευταία χρόνια».

«Θα συμφωνήσω απόλυτα ότι ο αγώνας που δίνουμε δεν είναι ένας αγώνας μεταξύ αντρών και γυναικών, αυτό είναι τελείως παρωχημένο», συνέχισε, «Οι γυναίκες βρίσκονται πολύ δυναμικά στους χώρους εργασίας. Έχω την τιμή να είμαι πρόεδρος σε ένα σωματείο που απαρτίζεται κατά το 90% από γυναίκες. Ο αγώνας είναι μεταξύ καπιταλισμού και εργατικής τάξης. Όλες και όλοι βλέπουμε τα πρότυπα και στερεότυπα που περνάει, με έντεχνο τρόπο και μορφή πλακίτσας. Αναπαράγουν συνεχώς ρατσισμό και σεξισμό. Οι άντρες μας λένε είναι “καταλληλότεροι” για θέσεις ευθύνης και ηγεσίας, έχουν τη “μυική δύναμη” και τη “σωματική αντοχή”. Από την άλλη έχουμε καλλίγραμμα μοντέλα, φωτογραφίες γυναικών σε ηδυπαθείς στάσεις και από κάτω πηχυαίους σεξιστικούς τίτλους και φράσεις. Έχουμε φέηκ πολιτική μαγκιά, τύπου “κάτσε κάτω ρε”, “αντρίκια στάση”, “άνανδρη συμπεριφορά”, “τιμούν τα παντελόνια που φορούν”, “γυναικούλες” κ.α».

Αντίσταση

Η πρόεδρος του Συλλόγου Δανειζόμενου Προσωπικού Τραπεζικού Τομέα έφερε την εικόνα της σκληρής εργασιακής κατάστασης στις τράπεζες και ιδιαίτερα στο κομμάτι των εργολαβικών εργαζόμενων που η πλειοψηφία είναι γυναίκες -όπως είπε, η πιο χαμηλά αμειβόμενη εργασία, με τις ελαστικές σχέσεις και τις πιο άσχημες συνθήκες, προορίζεται κατά κύριο λόγο για τις γυναίκες. Από την άλλη έφερε τις εικόνες της αντίστασης, με παράδειγμα τις καθαρίστριες της Eurobank που με τη στήριξη του Σωματείου διεκδίκησαν και κέρδισαν αξιοπρεπές ωράριο και μισθό.

«Είναι στοίχημα για μας να γράψουμε και τις μετανάστριες στο Σωματείο, γυναίκες που δεν ξέρουν καν τη γλώσσα και που κυριολεκτικά τις πατάνε κάτω», είπε και έκλεισε: «Θέλω η απεργία στις 8 Μάρτη να είναι τόσο δυναμική όσο η περσινή, γιατί αυτό που έγινε πέρσι ήταν κατάκτηση και πρέπει να συνεχιστεί. Παράλληλα με την απεργία να φροντίσουμε για ένα φυλλάδιο στα σωματεία που θα μιλά και θα εξηγεί τις μορφές της βίας κατά των γυναικών. Τέλος, να υπάρχει ένας καλός συντονισμός από όλα τα πρωτοβάθμια για να έχει επιτυχία η απεργία. Θέλω να δω μια 8 Μάρτη με τη γροθιά υψωμένη».

Το κεντρικό ρόλο που έχει ο σεξισμός στην πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, ανέδειξε η Μαρία Αμπελιώτη, εργαζόμενη στο δήμο Αθήνας, ξεκινώντας τις τοποθετήσεις. «Δεν είναι τυχαίο ότι η Γκαγκάκη εκλέχτηκε με τον Μπακογιάννη, δεν είναι τυχαίο ότι η Ινές Λυκούδη ανήκει σε παραθρησκευτικές οργανώσεις και ήταν πρέσβειρα του αγέννητου παιδιού, δεν είναι τυχαίο ότι η Κεραμέως έχει σχέση με αυτά. Όλο το πολιτικό περιβάλλον γύρω μας έχει ταύτιση με αυτή την ιστορία», είπε.

«Στον ΟΤΕ βρισκόμασταν σε μεγάλες κινητοποιήσεις το τελευταίο διάστημα και αυτή τη στιγμή είμαστε σε διαβουλεύσεις για την υπογραφή ΣΣΕ», είπε η Σέβη Στάικου, εργαζόμενη και συνδικαλίστρια στον ΟΤΕ, μιλώντας για τη μάχη στο χώρο για τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας, αλλά και ενάντια στην περιστολή δικαιωμάτων όπως επιδόματα, βρεφονηπιακό σταθμό, γονεϊκές άδειες κλπ. «Ταυτόχρονα έχει ξεκινήσει πογκρόμ από διευθυντικά στελέχη, κανονική τρομοκρατία, με αποτέλεσμα το πρώτο περιστατικό απόπειρας αυτοκτονίας μιας συναδέλφισσας προχτές. Αυτός είναι ο οδοστρωτήρας που είχε εξαγγείλει ευθέως η κυβέρνησης της ΝΔ», συνέχισε και κατέληξε: «Εμείς έχουμε φτιάξει μια πλατφόρμα σκέψης, την Working Class Women OTE για να επηρεάσουμε τα σωματεία μας. Πέρσι δεν εισακουστήκαμε και η Ομοσπονδία δεν κάλεσε στις 8 Μάρτη, αλλά φέτος ελπίζουμε να τα καταφέρουμε».

«Οι εκδηλώσεις στους χώρους δουλειάς ήταν αυτές που τροφοδότησαν την απεργία πέρσι», είπε η Τιάνα Ανδρέου, εργαζόμενη στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και μέλος του ΔΣ της ΟΣΥΟ, «Να αξιοποιήσουμε το γεγονός ότι η ΑΔΕΔΥ έβγαλε στάση εργασίας την Παρασκευή 6 Μάρτη για δράσεις οργάνωσης της 8 Μάρτη. Στο υπουργείο Οικονομικών δεν καταφέραμε πέρσι να αναγκάσουμε την Ομοσπονδία μας να συμμετέχει, αλλά φέτος μπορούμε να το πετύχουμε. Έχουμε ήδη δύο εκδηλώσεις στα σκαριά, η μία στο χώρο της ΑΑΔΕ και η άλλη στους εφοριακούς».

Γυναίκες πρόσφυγες

Τη συμμετοχή του Σωματείου της στη σύσκεψη και την απεργιακή 8 Μάρτη, δήλωσε η Δήμητρα Λιναρδάκη, εργαζόμενη στη ΜΚΟ Άρσις. «Είναι ανοιχτό αν θα έχουμε και στάση εργασίας για όσους/ες συναδέλφους/ισσες δουλεύουν εκείνη τη μέρα ... Εμείς είμαστε στη μέση ενός απεργιακού μήνα. Η εργοδοσία των υποτίθεται ανθρωπιστικών ΜΚΟ που “σέβεται” τα δικαιώματα των προσφύγων, το μόνο που δεν σέβεται είναι τα δικαιώματα των εργαζόμενων», είπε, περιγράφοντας τις επιθέσεις που δέχονται οι εργαζόμενοι στο χώρο της. «Χρειάζεται να εντάξουμε τις γυναίκες πρόσφυγες στη φετινή απεργιακή 8 Μάρτη. Οι συνάδελφοι στη Μόρια πήγαν και διαδήλωσαν μαζί τους συνδέοντας τα αιτήματά τους ενάντια στις απολύσεις με αυτά των αξιοπρεπών συνθηκών διαβίωσης για τους πρόσφυγες».

«Η ΝΔ γυρίζει στο “Πατρίς Θρησκεία Οικογένεια”, αυτό σημαίνει σεξισμός, ρατσισμός ομοφοβία», είπε η Αφροδίτη Φράγκου, δημοσιογράφος, «Χρειάζεται να έχουμε και τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα στις 8 Μάρτη. Έχουμε τη μάχη για δικαίωση στο Ζακ, για να μην πέσουν στα μαλακά οι δολοφόνοι του. Πρέπει να γίνει υπόθεση όλου του κινήματος. Να περάσει από χώρους εργασίας. Σε μαζέματα που είχαμε κάνει για αυτή την πρωτοβουλία, άνοιξε συζήτηση για τις drag queen και τις συνθήκες δουλειάς τους. Το ερώτημα πώς διεκδικούμε τα δικαιώματά μας έχει απάντηση, είναι η ένταξη στο Σύλλογο Ελλήνων Ηθοποιών που μπορεί να τους δώσει τη δυνατότητα του απεργιακού αγώνα».

Για την καμπάνια για τις 8 Μάρτη στις σχολές, μίλησε η Χρυσάνθη Καθοπούλη, φοιτήτρια της ΣΕΥΠ του ΠΑΔΑ, «Συνδέουμε τις μάχες μεταξύ τους», είπε, «αναδεικνύοντας το πώς η κυβέρνηση μπορεί να δίνει χρήματα για πολεμικούς εξοπλισμούς αλλά να αδιαφορεί για την παιδεία και τα δικαιώματά μας. Έχουμε στο πρόγραμμα εκδήλωση για τις 8 Μάρτη με καθηγήτρια από τη σχολή. Από το τμήμα μου βγαίνουν νοσηλευτές/τριες, μαίες κλπ, επαγγέλματα υγείας που δέχονται τις επιθέσεις. Είναι στο χέρι μας να διεκδικήσουμε και εμείς προσλήψεις στους χώρους που πλήττονται».

Καθήκον όλων μας

«Πρώτη φορά βρίσκομαι εδώ», είπε η Ιφιγένεια Κλεοβούλου, φοιτήτρια Παντείου. «Ο λόγος που με κινητοποίησε είναι ότι το τελευταίο διάστημα ακούω συνέχεια κοπέλες να μιλάνε για κάποια μορφή σεξουαλικής παρενόχλησης ή βίας που έχουν υποστεί. Αποφάσισα να μην μένω με τα χέρια δεμένα. Θεωρώ πια καθήκον όλων μας να κάνουμε κάτι. Θα ήταν πολύ όμορφος τρόπος για να προσεγγίσουμε νέους ανθρώπους το να γίνονται και δρώμενα καλλιτεχνικά. Θα ήταν τιμή μου να βοηθήσω σε κάτι τέτοιο στο Πάντειο».

«Μπορούμε να ξεσηκώσουμε τις γειτονιές, τους χώρους δουλειάς και της νεολαίας», είπε η Αλεξάνδρα Μαρτίνη, «Έχουμε να δώσουμε αυτή τη μάχη με πολλαπλάσιο κόσμο από πέρσι. Στις γειτονιές των Βορείων έχουμε ξεκινήσει εκδηλώσεις στους χώρους, από την ΕΡΤ μέχρι το Παίδων Πεντέλης και από το ΚΑΤ μέχρι το Αμαλία Φλέμινγκ. Να δώσουμε μεγάλη προσοχή στα σχολεία. Αυτό που έγινε με το φυλλάδιο που μοιράστηκε σε σχολείο ότι η ομοφυλοφιλία είναι ίδια με τη δολοφονία είναι ανατριχιαστικό. Αλλά και στους πρόσφυγες. Εμείς στις 15 Φλεβάρη έχουμε κινητοποίηση στη Μαλακάσα και είναι στοίχημα να έχουμε γυναίκες πρόσφυγες στις 8 Μάρτη».

Στο τρανσοφοβικό μάθημα στο τμήμα Ψυχολογίας, αναφέρθηκε και η Μαρία Καστελιώτη, φοιτήτρια Φιλοσοφικής. «Ανοίξαμε το θέμα, όλοι το καταδίκαζαν, ενώ βγήκε και ανακοίνωση καταγγελίας στη σελίδα της σχολής. Ανοίγοντας την 8 Μάρτη στους εργαζόμενους, ανακαλύψαμε ότι οι καθαρίστριες είναι δυο μήνες απλήρωτες. Είναι γυναίκες που δουλεύουν 8ωρο με 622 ευρώ και δεν τους αναγνωρίζεται η 20χρονη εμπειρία επειδή ήταν σε εργολαβίες. Ήδη οργανώνουμε εκδήλωση για τις 8 Μάρτη αλλά και κινητοποιήσεις με τις καθαρίστριες, ενώνοντας όλες τις μάχες». Για τις επιθέσεις της κυβέρνησης της ΝΔ στην εκπαίδευση και τους συνταξιούχους, μίλησε η Μίτσι Μπαμπάκου, συνταξιούχος εκπαιδευτικός.